Sorum başlıkta çok net olmakla birlikte biraz detaylandırmak istiyorum.

30 yaşındayım ve 30 senedir hep Avrupa yakasında oturdum, şimdi son birkaç senedir hayatımızda bizi hırpalamış birçok zorluktan sonra eşimle beraber artık iyice bu yakadan "öğk" geldiğine karar verdik ve yeni bir başlangıç için "karşıya" taşınmak istiyoruz.

Fakat moda, kadıköy, caddebostan dışında da geri kalan her yer bana çok yabancı. Sanki başka bir şehirmiş gibi geliyor Anadolu yakası, oturmak için hangi semtleri önerirsiniz? deprem için zemini düzgün olsun istiyorum, bir de tabii ki mümkünse çok kalabalık olmasın :)

şimdiden teşekkürler!

merhaba herkese, uzun zamandır istanbul'da değildim şimdi de akbilim yok ve bazı sebeplerden ötürü telefonum türkiye değil avrupa marketinde görünüyor, değiştiremeyeceğim için istanbul kart mobil uygulaması da yükleyemiyorum.

çarşamba günü metrobüs kullanmam gerekiyor, otobüste kart geçtiğini söylediler (ki bundan da emin değilim) akbilim olmadan bildiğiniz dümdüz banka kartıyla metrobüs kullanabilir miyim?

şimdiden teşekkürler.

sb

Karikatürstlik yapmak istiyorum ama şu çizimlerimi geliştirsem umut vadeder miyim? Yoksa akıl sağlığım için uzak mı durayım? Atış serbest:)
i.hizliresim.com
i.hizliresim.com
i.hizliresim.com
i.hizliresim.com

Not: arka plandaki iikv’ye takılmayın:) alakam yok.

Yaklaşık 7 aylık dişi bir kedim var. Başlarda gayet normaldi, ama son zamanlarda kolumun ustune çıkıp arka patileriyle kolumda tepinirken baya acitarak elimi ısırıyor ve itsem de bırakmıyor elimi. Bu davranışı alışkanlık haline getirdi. Bütün ellerim yara bere içinde:(
Kızgınlık dönemine 2 defa girdi ve cıktı. Yani bu davranışı yaparken kızgınlık doneminde olmadığına eminim.
Neden böyle yapar bu velet, nasıl engel olabilirim?
Yardım lütfen.

merhaba, burada mini bir "libidoyu dağlara çıkartan şarkılar" arşivi yapalım istiyorum. elinizdeki aşırı seksi şarkıları yollayınız gelsin.

Orta ileri seviye board arıyorum, konum istanbul. Önerebileceğiniz bir yer var mı?

Selamlar,
Uzun bir süredir kilolarından şikayetçiydim. Doğrusu sağlıksız bir şekilde beslendiğimin farkındaydım ve bunu değiştirmeye karar verdim. Son 12 gündür elimden geldiğince dengeli ve yağı ve karbonhidratı azaltarak beslenmeye dikkat ediyorum. Fat secret uygulamasını kullanarak da yediklerimin kalori miktarını takip ediyorum.

Dikkatimi çeken şu ki beslenmeme dikkat ettiğim sürece aç kalmamama rağmen günlük aldığım kalori miktarı ortalama 1200-1300 civarı. Daha az olduğu günler de mevcut. Ortalama bir insanın alması gereken kalori miktarının 2500 civarı olduğu düşünülürse epey az alıyorum. Her gün almam gereken protein miktarını tutturuyorum ama yağ ve karbonhidrat minimum düzeyde. Yine de kendimi hiç aç hissetmiyorum.

Sizce bu durum ne kadar sağlıklı, sırf kalori miktarını dengeli tutmak amacıyla ekstra besin tüketmeli miyim?

Bu arada 12 gündeki kilo kaybım neredeyse 4kg oldu.
Tavsiyelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum.

elbette herkes özlüyordur sevgilisini/eşini ama örneğin ben haftada 3 gün ofise gidiyorum, eşim de genelde 5 gün evden çalışıyor. hafta sonları beraberiz ve akşamları da 6dan sonra beraberiz. aslında böyle nöbetlerle çalışan ve denk gelemeyen çiftlerden değiliz ama eve gittiğimde çok özlemiş oluyorum ve hatta gün içinde de sarılma, öpme ihtiyacı duyup özlemin başıma vurduğu oluyor :D biraz okudum benim gibi hisseden başka başka insanlar da var. sizde durumlar nasıl?

Selamlar,

Evimde 7 yavru kedim var. Bir kısmını sahiplendirmek için petlebi'ye ilan vermiştim. Oradan dönüş yapan biriyle aramızda şöyle bi diyalog geçti:

x: komik bir soru ama gurluyor mu sevecen mi? Ne bileyim emme huyu var mi? Arkadaşımın kedisi onu emerdi annesini emmedigi için. Çok tatlı geliyor bana.
ben: Yok emme huyu
x: ısırır mı?
ben: evet ısırma huyu var
x: haha görücem

Kızımı böyle birine vermek istemiyorum. Ben mi yanlış düşünüyorum yoksa bunları sorması normal mi?

Homeoffice veya videolu konferanslarla ilgili bildiğiniz esprili komiklikli arkaplanli resimler var mı?
Örnek, ekrana kedi giren görüntü, üstü gömlek altı pijama oturmak vs.
Normalde insanın karşısına internette çıkıyor böyle fotograflar ama arayınca bulunmuyor.

dostlar,

ben yıllardır burnumdan adam akıllı nefes alma sıkıntısı yaşıyorum. yani alıyorum ama doktor'a gittim 3 kez son birkaç sene de ve 3'ü de ameliyat olur isem, daha kaliteli nefes alabileceğimi olmazsan da böyle az çok idare edersin dediler. burnumdaki sorun ise; burun kemerli ve burnun iç kısmında bir tarafında eğrilik diğerinde ise et şişmesi var. biliyorum bunu okurken "e ameliyat olsaydın" dediğinizi duyar gibiyim ama gel zaman git zaman nasip olmadı ta ki bu sene yaz başında olurum hesabı yaparken sene başında pandemi çıkınca o da kaldı. şimdi ise hastane ortamına güvenemiyorum o yüzden böyle kör topal diyorum, aynı sıkıntıları yaşayan ya da başka türlü burnunda sıkıntı olan arkadaşlar, siz neler yapıyorsunuz burnun deliğinden rahat nefes almak için? ızdırap oldu bana artık, ara ara baş ağrısı yapıyor deli oluacam.

lütfen yanıtlar iseniz çok makbule geçecek.

Merhaba, hemcinsim olan duyuru erkeklerine "Siz böyle bir durumda ne tür bir tutum takınırsınız?" sorusu soracağım.

4 aydır güzel bir ilişkim var. Kendisi gayet aklı başında, güven veren bir kadın. Henüz aramızda bir şeyler olmadığı dönemde ettiğimiz arkadaşça sohbetler sırasında, 5 kişilik iyi bir lise arkadaş grubu olduğunu ama yıllar içinde her birinin ayrı şehirlere dağıldığından bahsetmişti. O arkadaşlarından biri ve aralarının en iyi olanı da bir erkekmiş, "İstanbul'a yılda 2-3 kez gelir, geldiğinde de bende kalır" demişti.

Şu an bu tür bir gündemimiz yok ama geçen gün can sıkıntısından mıdır nedir, nereden geldiyse aklıma bu konunun geleceği tuttu. Yarın öbür gün bana "X İstanbul'a gelecekmiş, bende kalacak.. Haberin olsun." dese, nasıl karşılarım diye bir düşündüm.

Siz olsanız, "Böyle bir şeyde geri kafalılık yapmaya gerek yok, yılların samimi lise arkadaşıymış, evinde kalır tabi. Lafını etmeye değmez." mi dersiniz, yoksa durumdan bir rahatsız mı olursunuz? Merak ettim.

şunu istiyorduk ancak biz parayı denkleştirene kadar tükenmiş be ya ne yapacağız ankara'da nereden alabiliriz? siteler'e gitsek orada uygun fiyatlı bulabilir miyiz fikri olan?

www.a101.com.tr

merhaba dostlar, bugün daha dünyevi bir dertle aranızdayım.

i0.wp.com şuradaki yatak başlığından yaptırmak istiyorum. çerçevenin arasındaki hezaren örgüyü ben alıp kendim de çakabilirim ama mühim olan çerçevenin buna benzer olması. armut.com'dan teklif istedim ama kimse ulaşmadı, teklifim de kapandı öyle olunca. istanbul'da bildiğiniz, tanıdığınız, güvendiğiniz, mümkünse daha önce bir şeyler yaptırdığınız bir atölye ya da marangoz var mıdır?

sizi hayatta tutan birilerine? annem babam hayatta, çok sevdiğim bir eşim ve onunla sahiplendiğimiz bir kedimiz var. bunlar olmasaydı yaşamak için hiçbir sebebim olmazdı. orta direk olarak kaldığım, bu ülkede sıkıştığım ve iğrenç insanlarla çalıştığım için bunu yaşamak olarak nitelendiremiyorum. euro olmuş 10, 3 kuruş maaş alıyoruz, istediğimiz şeyleri satın almak imkansız hale gelmiş durumda, yurt dışına gideyim hem doğa göreyim hem kültürleneyim, müzelere gireyim, iki resim bakayım diyemiyoruz, siyaset ayrı mide bulandırıcı, ekonomi ayrı boğucu. önümdeki 40 sene daha bu şekilde geçecek, belki siyaset değişir belki biraz ekonomi düzelir ama yine ortalama bir hayat olacak yine neredeyse elim ayağım tutmayana kadar bu ömür törpüsü insanlarla savaşarak çalışacağım. bunu yaşamak olarak göremiyorum. yaşamak böyle bir şey değil. dediğim gibi ilk başta saydıklarım olmasaydı çoktan son vermiştim hayatıma. nefret ediyorum kendimden de böyle bir hayata sıkışıp kaldığım için.

sizi de hayatta tutan ve bunu yaptığı için içten içe kızdığınız insanlar var mı?

Tavsiyeniz var mı? Teşekkürler

Çamaşır makinesinde :)

Napmak lazım. Yenileme ücreti almamaları için. Mobilden başvuruluyor mu. Yapıkredi.

1- www.asos.com

2- www.asos.com

Şöyle arzedeyim: Politik gönderme, toplumu, ülkeyi aşağılama v.s. gibi bir niyetle sormuyorum. İstanbul'da ikamet eden, 30'lu yaşlarında, evli, 1 çocuk babasıyım. Dışarıya çıkmak konu olunca adeta fobik bir ruh hali yaşıyorum. Evin dışına çıkma teşebbüsüm bazen henüz asansörde başlayan sinir bozucu, moral bozucu şeylerle devam ediyor. Bu şeylerin bazen mağduru, bazen tanığı durumunda kalıyorum. Her ikisi de moral ve sinir bozukluğuna sebep oluyor. Abartıyor muyum acaba diye düşüncelerimi, tanık olduğum şeyleri tekrar değerlendiriyorum ama kendimi korkunç bir anominin ortasında buluyorum. Bilirsiniz zaman zaman bazı magandalıklar, psikopatlıklar sosyal medyada v.s. gündem olur. Yorumlarda suçlular lehine onlarca yoruma rastlıyorum. Toplumumuz başka bir ruh halinde almış başını gidiyor. Kural ve kuralsızlığı kişilerin anlık ruh halleri belirliyor. Herkes haklı. Herkesin işlediği cürüme yönelik savunması cebinde. Bugün ailece, İstanbul'un orta yerindeki şehir ormanında çay içmeye karar verdik. Eve dönüş yolu için kullandığımız yol gidişli gelişli, virajlı bir köy yolu. Saat 17-18 civarı... Yol boyu sık aralıklarla hız sınırını 30 olarak belirten levhalar var. Ben de 30-40 civarı bir hızla sürüyorum aracı. Arkadan selektörler, kornalar, arka tampona girmeler, karşı yönden gelen araçlarla burun buruna sollamalar.... Hadi birinin aciliyeti vardır... Birinin tuvaleti sıkıştırmıştır... Arkamızdan gelen araçların büyük çoğunluğu kornalarıyla bize küfrederek sollamalarını yaptılar. Bu araçların içindekiler muhtemelen temiz hava almaya, pikniğe çıkmış insanlardı. Bahsettiğim yol keyifli bir orman yoluydu. Saat, lokasyon, iklim şartları acele etmeyi, paniği v.s. gerekli kılan bir durumda değildi. Yani ardımızdan sel gelmiyordu. Birazdan patlayacak bir fırtına yoktu. Gece karanlığı çökmeyecekti birazdan... Siz nasıl başarıyorsunuz dışarıda olmayı? Nasıl tahammül ediyorsunuz? Psikoloğa gitmeli miyim?

EDİT: Dikiz aynasından baktığımda alttaki bazı yorum sahiplerini görüyorum. Sorumu sorarken bu durumdan bahsetmiştim. Bahsettiğim yolun adını vereyim. Habipler-Kemerburgaz arası Pirinççi köy yolu. Bu durumlarda şöyle düşünüyorum. Yol yapmak bir mühendislik işidir. Bunu yapan mühendisler buradaki eğimi, yolun genişliğini, virajları v.s. v.s. hesaba katarak yolun ortalama 30 KM hıza müsait olduğuna karar vermiş ve bunu levhalara uygulamışlar. Bu sınırları zorlamanın anormal olduğu, kazaya sebebiyet vereceği kanaatiyle sürüş yapıyorum. Dünyanın her yerinde bunun küfür yeme sebebi olduğu, temayüllere uyum, kuralcılık, pasif agresif ithamı v.s. İşte tam bu yaklaşımları sormaya çalışıyordum. Anomi dediğim şey tam da budur işte.

öncelikle sevgili duyuru dostları kendimi inanılmaz kötü hissediyorum. dönüp benim buradaki duyurularıma hem de sözlükteki entrylerime bakacak olursanız senelerdirrr ama senelerdir yurt dışında yaşama hayaliyle yanıp tutuştuğumu görebilirsiniz. 100den fazla cover letter bulunmakta bilgisayarımda, bir sürü insanla yazıştım ettim ve en sonunda ocak ayında prag'da bir firmayla iş görüşmesi yaptım. her şey yolunda gitti, onaylandım derken pandemi oldu. bu arada her şey onaylandı dediğim onlar oradaki iş ve işçi bulma kurumuna benim adıma başvuruda bulundular, pozisyon yasal olarak açıldı vs. vs. sadece vizemi alıp gitmesi kaldı fakat şu an çek cumhuriyeti yalnızca doktorlara, yatırım yapanlara, mevsimlik işçilere, çiftçilere falan vize veriyor. benim çalışma iznine başvurma şansım olmuyor çünkü başvurular açık değil. dün gelen bir maille "senin ne zaman gelebileceğin belli değil. durumlar da değişiyor. biz kontratı iptal edeceğiz" dendi bana. ki ocak ayından beri tüm hayatımı başka bir ülkeye yerleşeceğim gerçeği üzerine inşaa etmiştim.


tahmin edersiniz ki dünya başıma yıkıldı. şimdi öncelikle türkiye'ye açık ama aynı zamanda çek cumhuriyetine de açık ülkelere baktım. şu an için sadece ingiltere ve malta görünüyor. geçtiğimiz ayda sırbistan da açıkmış fakat sonrasında çek kapatmış sınırlarını sırbistan'a da. aklımdaki şey böyle "tampon" bir ülkeye gidip oradan employee card başvurusunda bulunmak fakat bunu yapmam için oradan oturum olması gerektiğini söyleyenler oldu facebook'ta. eğer bu da yapılamaz durumdaysa başka ne yapabilirim? konsolosluğun sitesinde çek cumhuriyeti'nin "iş görüşmeleri/fuar ziyaretleri" falan gibi alt bir başlıkla da vize verdiğini gördüm, yine aynı mantıkla bu vizeyle giriş yapıp içeride çalışma iznine başvururum diye düşündüm ama olabilitesi nedir bilmiyorum.

pazartesi ilk iş konsolosluğu arayacağım ama aklınıza başka bir alternatif geliyorsa gerçekten yardıma çok muhtaç bir şekildeyim.

merhaba,

bir yakinima hediye olarak altin taki almak istiyorum, guvenilir siteler var mi bildiginiz? tasarimlari onemli, klasik altinbas, atasay vs olmasin lutfen. cok guzel gumus takilar var, trendyolda bile, ancak gumus alerjisinden dolayi altin bakiyorum.

tesekkurler simdiden.

Yeni aldığı Çalışma vizesiyle araçla geçişte sorun yaşama ihtimali var mı?

Eşyalardan TV, Xbox, ufak tefek şeyleri araçla götüreceğim yoksa çöpe gidecekler.

Almanya'dan aldığım çalışma vizesi ile sınır geçişlerinde sorun yaşama ihtimalim var mı sizce?

prnt.sc üstteki brad'in kafasını alttaki angelina fotoğrafının hiçbir kısmı zarar görmeyecek şekilde kırpmak istiyorum. bana tane tane açıklayabilir misiniz nasıl yapacağımı?

için çikolatacı tavsiyesine ihtiyacım var. üsküdar, kadıköy taraflarında. klasik pastanelerden ziyade hem tat hem sunum açısından daha modern bir çikolatacı arayışındayım.

Yeni taşınacağımız eve büyükçe bir yemek masası almak istiyorum. 200-220 cm arası uzunlukta.

Masa sağlam dursun, sağlam gözüksün, insan oturunca hemen kalkmak istemesin; yani öyle bir hissiyatı olsun istiyorum bakınca.

Ahşabı öven var, övmeyen var. Bazıları diyor ki ağaç canlıdır, şekil değiştirir oynar eğilip yamulabilir zamanla diye masif kaplamayı daha çok öneriyor.


Nelere dikkat edeyim ve büyükçe güzel bir masayı nereden bulayım/alayım?

Bütçe 4-5 max.
Yer: İstanbul

olalım lütfen olarak bitecekti soru.

Şu Türkiye şartlarında hangi maaş sizi tatmin eder. Oh. Şükür. dedirttirir (ateistlere diyecek bir seyim yok :))

birde realist olalım lütfen. evet ben de bir milyon dolar ve holosko istertdim. ama naparsın. TR

iş yerinden bir arkadaşımla beraber tasarım fular işine girişmiştik. tasarımları ben yaptım, çok da güzel işler çıkarttığımı düşünüyorum. kumaşçı ve baskıcıyı da bulduk ama arkadaşımın ofisteki sıkıntıları, yer değişikliği vs. derken havada kaldı her şey. hem tasarım hem üretim ayağıyla ilgilenmek istemedim ben de başta. onu da geçtim bu işin pazarlaması olmalı ve bu konuda pek iyi değilim.

güzel bebeklerim deneme baskısı halleriyle evde ve ofiste yanıbaşımda duruyorlar. sizce bu işe girişmeli miyim yoksa hem tek başıma yönetmek zor olacağından hem de pandemi dolayısıyla az sermaye gerektirse bile paramı riske atmadan kıçımı kırıp oturayım mı?

fotodaki de çizimlerden birisi. çok içime sinerek çalışmıştım, ufaktan kalbimi kırıyor.

Selamlar,

İstanbul'dan taşınıyor olsanız ve veda etmek isteseniz neler yapardınız? Görülecek yerler, yenecek yemekler her şey olabilir.

Yurt dışına gidileceği için orada yeme imkanı olmayan yiyecekler, yapılamayacak şeyler nelerdir?

Teşekkürler.

Selam, kız arkadaşımın doğum günü sebebiyle şöyle bir şey almaya karar verdim. Nereden alayım veya ne önerirsinşz. Model seçme konusunda da çok başarılı olamasım. Bende birlikte çözeriz diye düşündüm. İnce zincir altınlsr vsr ya bilirsiniz onlardan almak istiyorum. Bileklik+küpe+kolye, bileklik+kolye, kolye,+küpe bu kombinasyonlarda olabilir. Altıncıların web sayfalarında bulamıyorum. Böylr setleri nereden bulabilirim veya nasıl almalıyım trk tek?

Adini hep duyardim, almis bulundum ilk defa. Polonya mali, cam kavanozda. Ne ile yemek lazim bunu?

merhaba, kronik kriptik tonsillitim var ve çok sık boğaz ağrısı/kulak ağrısı çekiyorum. alerji tetikli olduğu söylendi, burun etlerim de büyükmüş ve burnum içeriden yamukmuş, bu sebeple ağzım açık uyuyabiliyor olacağım, boğaz kuruluğundan da enfeksiyona açık hale geldiğim vs. söylendi. her neyse, senede iki kere çok ağır oluyor, penisiline alerjim var ve evde son seferimden kalma bir kutu cefaks var. şimdi 15 gündür boğazım yavaş yavaş dürtüyordu, tuzlu suyla gargara, eczane önerisiyle pamukla baticon sürme, son orta kulak iltihabım için verilmiş duact'tan içme vs. gibi şeyler işe yaramadığı için aynada kendilerine baktım ve yine minik minik beyazlıklar gördüm. antibiyotiği içeyim diyorum ama bir keresinde o beyazlıklar varken "enfeksiyon değil bu" diyerek bana nurofen yazan bir doktor sayesinde o zaman kurtulmuştum, şimdi de fotoğraf atabileceğim bir kbb arıyorum :(

her gün yeni bir problem yaşamaktayız ailecek diyeyim. her şeyi gelip yazmadığım için 2020nin ne kadar zorlayıcı olduğundan sadece bahsedip geçeceğim.

erkek arkadaşım 2011 yılında da kıl dönmesi ameliyatı geçirmişti, birkaç gün önce "ya yine mi kıl dönmesi oldum ben yavaştan acıyor sanki" demesiyle başlayan süreç bugün doktorun "nüks etmiş, ameliyat gerekir" demesiyle son buldu. sevk yazmış bir devlet hastanesine. şimdi ameliyatın kendisini geçtim salgın varken bu iş nasıl olmalı sizce?

ben özelin daha güvenli olacağını savunuyorum ama bilmiyorum tabii ki. 40 küsür gündür evdeyim, dışarısı nasıl, hastaneler nasıl hiçbir fikrim yok. ameliyat ertelenirse daha kötü oluyor biliyorum. devlet hastanesinin de "acil değil bu şimdi yapamayız bb" deme ihtimali de var. ne yapsak nasıl ilerlesek bilemedik. tam da nikah arefesi denk geldi. her türlü fikir ve öneriye açığız.

Kimle konuşsam herkes şöyle kötü böyle kötü diyor da ben aşırı sevdim bu işi.

Sabah 6'da kalkıyordum 6 buçukta evden çıkıp servise biniyordum. Şirkete girmesi bile bi dert binlerce kişi aynı saatlerde sırayla xray den geçerken caddeye taşan kalabalıklar falan...

Mesai 7.45 te başlıyor normalde ama şu an çalışma saatlerimi esnettim biraz. 8 çeyrekte uyanıp 8 buçukta sabah toplantısına katılıyorum. Sonra kahvaltımı alıp 20 dakikalık South Park bölümü izlerken kahvaltı yapıyor 9 buçuk civarı tam randımanlı çalışmaya başlıyorum.

Ofis ortamında dikkat dağıtan hiçbir şey yok. Sürekli bir şey soranı, sigara içmeye çağıranı vs. Yetişmeyen işler çatır çatır yetişiyor Konsantrasyon bozan 1 şey kalmayınca. Üstüne ailemin yaşadığı şehre geldim, mis gibi aile ortamı. Kursağımızdan adam akıllı yemek geçiyor.

Niye bu home office düşmanlığı? Yemin ediyorum hep böyle çalışmak için maaşımın yarısından vazgeçerim...

Peşin not: geç kalkma vs suistimal olarak algılanmasın. Normal zamanda da haftada min 3 gün mesaiye kalmak rutinim gibi bir şey. Sabahtan çalıp akşam ekliyorum yerine.

Zamanında izlenmesi gereken bir dizi miydi yoksa her türlü gideri var hacı mı?

Bi de genel mevzu ne, beğendiyseniz neden? beğenmediyseniz neden?

sevgiler.

merhaba,

sizlere son derece çetrefilli ve okuması uzun sürecek bir sorum var.
yıllardır burada "başka bir ülkede yaşamak istiyorum, başka yerde nasıl iş bulurum?" gibi ağlanıyorum. bir yere başvurdum ve çeşitli görüşmelerden sonra kabul edildim. bu hemen herkesin bildiği "ilan açılacak önce o ülke içinde, orada yoksa eu içinde orada yoksa da 3. dünya ülkeleri içerisinde aranacak" aşamasına geldik. dosyam oranın "iş ve işçi bulma kurumu" benzeri bir yere gönderildi ve bilin bakalım ne oldu, PANDEMİ. :D

aradan 1 ay geçti, "tüm dünya can derdindeyken bu manyak kız ne diyor" demesinler diye sesimi çıkartmadım ama en son dayanamayıp mail attım. "benim iş durumu ne oldu, iş ve işçi bulma kurumuna yollamıştınız, onlar çalışmıyor mu ya da acaba işleme aldıkları için bitirmiş olabilirler mi?" diye, şirketin benimle ilgili fikirlerinin değişmediklerini söylediler ve kuruma ulaşarak sorgulayacaklardı durumu. şimdi biraz geriye gidiyorum,

şubat ayında benim onay aldığım doğrulandı ve biz pandemi olmasaydı şöyle bir plan yapmıştık, martın ikinci yarısında sözleşmem gelecek, mayısta sevgilimle evleneceğim ve aynı ay içinde vize için belgeleri toplayıp başvuracağım çünkü uzun süreli vizenin çıkması 90 günü bulabiliyor, şirket sahibiyle de ağustos diye el sıkışmıştık, sorun olmaz ve vizem çıkarsa da ağustos ayında çekip gidecektim. evlenip aile evlerimize dönecektik, ev mev çok kısa bir süre için gerekli değildi.

fakat pandemi oldu, sözleşmem gelmedi, belgelerimi toplayamıyorum.

tekrardan yazımın ilk kısmına dönüyorum, 15 gün önce öğrendim ki benim "case" onaylanmış, yani şu anda pandemi olmasa vizeme başvurup çekip gidebilecek durumdayım. ama sınırlar kapalı, apostil yaptıracak yer bile yok. biz de dedik ki evlenelim ve NORMAL ŞARTLARDA BİLE AĞUSTOSTA GİDECEKKEN ŞİMDİ BU KESİN İLERİYE ATAR o yüzden eve çıkalım ve gitme vaktim gelince de gideyim. bir yandan kendisi de eş durumundan yanıma gelecek ama o biraz daha arkadan gelecek, görev değişikliği olacak şirkette, bu değişiklikten sonra kayda değer bir süre -1 sene gibi- çalışmak istiyor. her neyse. şimdi biz öyle zengin ailelerin zengin çocukları değiliz. ben neredeyse asgari kadar kazanıyorum, ev kirası 1900, 360 da aidat var, ev eşyalı, sadece koltuk alacağız 2000'e, depozito cart curt derken birikmişimizi harcayacağız. biraz euro var kenarda, giderken onu koyup gideceğim cebime ama nişanlım için problem olabilir arkamdan. tüm bunların sonunda soracağım şey şu aslında, sizce biz eve çıkar harcamaları yapar da sonra her şey örneğin ağustosta normale döner ben de parayı harcadığımla kalır mıyım eylül ayında gidebilecek durumda olup? yoksa ocak şubata kadar yurt dışı çıkışları sıkıntıda olur da "iyi ki çıkmışız eve ya çok bir kaybımız olmadı, boş boş oturacaktık evlerimizde" der miyiz?

karmaşık anlatmış olabilirim :( soruları yanıtlayabilirim. tikler hemen gelecek.

Sorum komikse gülmeyin dostlar. Fazlaca sokak kedisi var ve ben şimdiye kadar kendilerini kah yumurta, kah salam sucuk kah sütle besledim. Hiç makarna vermeyi düşünecek kadar evde de kaynaksız kaldığımız olmamıştı. Şimdi ben bu mini patililere makarna haşlasam afiyetle yerler mi yoksa burun kıvırıp giderler mi? Ne yapsam da doysa bu yavrucaklar, sokakta kimse yok hepsi çok aç :(

Koronavirüs salgını nedeniyle bir haftadır buluşamıyoruz. Dışarı çıkmamaya çalışıyoruz. Salgının ne zaman biteceği belli değil. Sizde durum nasıl?

Servis, araba, toplu taşıma vs.

Araba varken servis ile gitmek tehlikeli midir? Yol tek yön 25 kilometre. İş yerinde, yemekhanede vs. aynı kalabalığa maruz kalıyorum diye kendimi avutuyorum ama yine de aklım kalmıyor değil.

cumartesi günü "why do we act now" tadında bir yazı okuduktan sonra sabah 5te panik atak geçirdim. ben 25 yaşındayım ama anne babam var ailem var, nişanlım evlilik arefesinde askere gitti, görüşler iptal edildi (evet mantıklı olan) askeriye temiz olursa onların orada tutulma ihtimali var. kimse ciddiye almıyor, alan bir kesim de deli olarak görülmemek adına (ben gibi) kendi kendine deliriyor.

cidden aklımı kaçırmama çok az kaldı, özel hayatımı, kariyerimi, yurt dışı planlarımı her şeyi etkiledi. tüm dünya bu şekilde evet ama boku yemiş durumdayım. nasıl sakin kalıyorsunuz?

selamlar, daha önce bu şekilde vizeye başvuranlar mail çıktısı mı yoksa airbnb fatura çıktısını mı verdiler konsolosluğa?
ülke: israil.

Cok fena ishal oldum. Medical parka gitsem ne kadar hesap cikarirlar?

>>Gönül rahatlığıyla kullanabilcegim bir roll-on arıyorum.Tamamen doğal olmasını istiyorum. Bir tane buldum aslında kristal tuz şeklinde kullanmaya başladım fakat hiç memnun değilim.Dogal roll-on arıyorum dediklerinde bunları öneriyorlar genelde. Ama ben sürülebilen bir şeyler arıyorum.

İnternette doğal ürünlerini takip ettiğim bir sayfada şunu buldum:

www.fermentemutfagimdukkan.com

Denesem mi kararsız kaldım.Ek olarak evde şunları şunları karıştır uygula dediğiniz şeyler var da o da kabul. Neredeyse her gün duş alırım, bazen iki olur,kıl bırakmam koltuk altında ama roll-onsuz olmuyor.Ne yapsam ben?

icin hediye ve kitap alacagim, ama ben o yasta ne seviyordum napiyordum kesinlikle hatirlamiyorum.

oyuncakla oynaniyor mu o yasta? ya da nasil kitaplar okuyorlar? Bileniniz varsa cok sevinirim?
Tesekkurler

kaziklamayan, kendisini tatile goturen mumessilin markasinda israr etmeyen, gerekmeyen mudahaleye kalkismayacak iyice bi dermatolog ariyoruz. herhangi bir problem veya rahatsizlik yok gozle gorulen, sadece yasla gelen yan etkiler konusunda danisilacak, fikir alinacak.

Sabah 6.30da kalkıp akşam 5.15e kadar çalışıyorum. Ailemle yaşıyorum ve vücudumun en kaldıramadığı şey erken uyanmak. Tüm gün eve gelip uyuma hayalleriyleyim ama evdeki curcuna hiç bitmiyor. Ya kardeşim (12) bir şey yapıyor kavga gürültü bağırış oluyor (sabaha karşı 4te uyandığım oldu kavgaya) ya da babam şu an olduğu gibi ben uyumaya çalışıyorken müzik açıp, kuşlarımızı kafeslerinden çıkartıp onlarla ıslık çala çala oynuyor. Kaç defa konuştum, anlattım ve hatta ağladım dayanamıyorum diye. Her seferinde "ne yapalım sen erken kalkıyorsun diye biz cenaze evi gibi mi oturalım burada? Dikkat ediyoruz zaten" vs dendi. Çözümü odamı salon ve mutfaktan ayıran ara kapıyı kapatmakta bulmuştum ama 3 hafta önce babam resmen cinnet getirerek "BU NE BÖYLE KENDİ EVİMDE HAPİS KALIYORUM, ORAYA GEÇECEĞİM KAPIYI AÇ KAPA AÇ KAPA SÖKECEĞİM BU KAPIYI" falan şeklinde bağrınıp kapıları sökmeye kalktı. Kimse beni sikine sallamıyor en son 5 6 ay önce annemle bu konuyla ilgili konuştuğumda bana "siktir git o zaman bu evden" demişti... Yani çözüm olarak bana konuş demeyin, ayrı eve çılmak çözüm olabilir ama 7 yıllık bir ilişkim var ve kendisiyle eve çıkamaktayım aile durumlarından dolayı ve evlilik vs gibi muhabbetler olursa eğer gereksiz masraf yapmış olacağım ayrı eve çıkarak, ayrıca evim iş yerine çok yakın o nedenle bunu da bahane olarak öne süremiyorum. Eh "size de gürültünüze de başlarım" diyip gidersem komple hayatımdan silmem gerekecek bunu da yapmıyorum. Ama şu an ağlayarak yatağı yumruklayıp buraya bunu yazmaya geldim. Artık psikolojimin ağzına sıçılmış durumda. Ara kapıyı kapatmıştım son olaydan sonra ilk defa, 3 dakika geçmeden gelip açıp kardeşime bir şey diyip salona gitti ve kapıyı arkasından kapatmadı. Gidip kapatırsam yine olay olacak biliyorum ve şu an şarkısına, sesine, sigara sararken çıkan gürültüye (makine var çatçatçat yapan) tahammül etmeye çalışıyorum ama gerçekten dayanamıyorum. Tıpa alabilirim ama alarma kalkamam diye korkuyorum. Başka hiçbir çözüm gelmiyor aklıma. İnanılmaz saygısızlar ve kendisinin söylediği tek şey, o çalışırken ben lisedeydim, neymiş saçımı yıkıyormuşum o uyurken... Yaklaşık 16 yaşındayken yaptığım şeyin intikamını almaya çalışır gibi görünen 50 yaşında bir adam ve psikolojisi bozuk, her şeyden bıkmış yine de bu konuda babamı haklı gören bir anne var elimde. Ben ne yapayım?

Cidden sevgilim olmasaydı çoktan intihar etmiştim. 25 yaşındayım nerdeyse ve 25 senem de böyle psikolojik olarak zorlanarak geçti. Beni hayata bağlayan tek şey erkek arkadaşım ve bazen öyle bir duruma geliyorum ki, "o olmasaydı da gözümü kırpmadan her şeye bye diyebilseydim" diyorum.